Seksuolog osób z niepełnosprawnością intelektualną

Osoby niepełnosprawne w sposób szczególny potrzebują miłości, akceptacji szacunku i bezpieczeństwa. Ich potrzeby seksualne również nie powinny być lekceważone. W rozwoju seksualności osoby niepełnosprawnej bardzo pomocna może być konsultacja ze specjalistą seksuologii. Sprawdź, co warto wiedzieć o seksualności osób niepełnosprawnych intelektualnie!

Prawa seksualne są prawami każdego człowieka. Osoby niepełnosprawne intelektualnie mają więcej takie samo prawo do dojrzewania i bycia traktowanym z szacunkiem i godnością, mają prawo dostępu do wiedzy o swoim ciele, o innych ludziach, emocjach oraz właściwym zachowaniu społecznym. Nie można zabronić mi również bycia osobą seksualną oraz nawiązywania kontaktów z innymi ludźmi. Niestety w kontekście seksualnym osoby niepełnosprawne intelektualnie traktowane są przez społeczeństwo jak "wieczne dzieci" i ich problemy zostają często przemilczane.

Jakie zachowania występują u osób niepełnosprawnych intelektualnie?
Osoby z lekkim upośledzeniem intelektualnym mają potrzeby i zachowania seksualne podobne do normalnych i podobnie kontrolują swój popęd seksualny. Rozumieją i potrafią również wykorzystać informacje zdobyte w toku edukacji seksualnej. Nie mają problemów z korzystaniem z poradnictwa i terapii seksualnej. Niestety najczęściej działają instynktownie, często także występuje u nich kontakty seksualne kazirodcze.
Osoby z umiarkowanym upośledzeniem intelektualnym z kolei tylko częściowo rozumieją informacje przekazywane w toku edukacji seksualnej i nie zawsze są w stanie zmienić lub kontrolować swoje zachowania seksualne. W terapii osób z umiarkowanym upośledzeniem zalecane jest stosowanie technik behawioralnych.
W przypadku osób upośledzonych w stopniu znacznym kontrolowanie potrzeb seksualnych jest bardzo słabe, a dodatkowo mają one ograniczoną zdolność przewidywania konsekwencji zachowania seksualnego. Zasady obowiązujące w społeczeństwie nie są dla nich zrozumiałe przez co często obserwuje się u nich takie zachowania jak rozbieranie się czy okazywanie potrzeb seksualnych w miejscach publicznych. W terapii osób upośledzonych w stopniu znacznym najlepiej sprawdzają się techniki behawioralne.
Osoby upośledzone w stopniu głębokim przejawiają zachowania impulsywne, bardzo często mają ograniczoną możliwość przewidywania konsekwencji zachowania seksualnego, a także przejawiają zachowania, które nie są powszechnie akceptowane. Swoje potrzeby seksualne zaspokajają głównie poprzez częstą masturbację, w wyniku której niekiedy dochodzi do uszkodzenia genitaliów.

Chociaż wiele zachowań seksualnych osób niepełnosprawnych intelektualnie budzi w społeczeństwie strach i oburzenie to jednak należy unikać postawy karzącej i represyjnej w stosunku do nich. Bardzo ważną rolę odgrywa tu edukacja seksualna dostosowana do możliwości intelektualnych danej osoby. Dzięki wizycie u seksuologa osoby niepełnosprawne intelektualnie mogą zdobyć podstawowe informacje dotyczące płodności chroniące je przed wykorzystaniem czy dowiedzieć się jakie formy ekspresji seksualnej są akceptowane, np. masturbacja w odosobnieniu, a nie miejscu publicznym.